سلام
جاتون خالی...
زیارت عتبات عالیات و شش امام برحق ، هدیهای بود از طرف خدای خوب و مهربون که اصلاً من لیاقتش رو نداشتم.
از زمان بازگشت ما تقریباً 12 روز میگذره و من همیشه به یاد اون روزهای خوب و خاطرهانگیز هستم.
حضور در نجف اشرف ، مدفن مطهر امیرالمؤمنین ، سید الوصیین ، امام العارفین ، یعسوب دین ، عجب صفایی داشت. وقتی وارد حرم میشدی انگار آن امام همام - با شکوه و عظمت هر چه تمام - آغوش گسترده و تو را میخواند.
ایوان نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد
میثم تمار ، مسجد کوفه ، مسجد سهله و اعمال معنوی اون ...
بعد از سه روز اقامت هنگام سفر به قطعهی بهشتی زمین ، کربلای معلی بود. زبانم لال است و اصلاً قادر به توصیف بهشت خدا روی زمین نیستم. نمازهای صبح ، ظهر و عصر در حرم ملکوتی امام حسین(ع) و نماز مغرب و عشا در حرم ابوالفضل العباس (ع) صفایی وصف ناشدنی داشت.
وقتی وارد بینالحرمین میشوی و به سمت حرم حضرت عباس میروی بیاختیار بر لبت جاری میشود که :
دامن کشان رفتی دلم زیر رو شد چشم حرامی با حـــرم روبهرو شد
آب به خیمه نـرسید ، فدای سرت حسین قامتش خمید فدای سرت
بیا برگــــرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگـــــــذار ای علمدارم ...
و پس از کسب اجازه از علمدار حسین ، یل کرببلا ، به سمت حرم امام حسین(ع) عازم میشوی. به خودت که میآیی ، میبینی داری زمزمه میکنی:
قرارمون چی شد ، که بی قـــــــرار هم باشیم
هرچی که پیش اومد حسین ، کنار هم باشیم
خیمه گاه ، تل زینبیه ، قتلگاه ... نبودی ببینی ...
سه روز اقامت ما در کربلا به سرعت برق و باد گذشت. حالا باید عازم سامرا میشدیم. شهری که میزبان دو امام برحق ، عسکریین امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام بود. اوج غربت و غریبی شیعه در این شهر حس میشد. انشاءالله به همت همهی شیعیان گنبد و بارگاه ایشان بازسازی میشود. به سرعت و بعد از حدود 2 ساعت اقامت در شهر سامرا عزم کاظمین کردیم. شهر کاظمین نیز مزار مطهر دو امام را میزبانی میکند. امام موسیبن جعفر(ع) و امام جواد(ع) . پدر و پسر امام رضا (ع). مزار مطهر این دو امام عزیز ، شباهتی عجیبی به مشهدالرضا داشت.
***
راستش رو بخواید من مشکم سوراخ بود و سوغات این سفر معنوی رو زود از دست دادم!! اما سفارش میکنم که دوستان هر از گاهی یکی از وصایای اهل بیت رو به شکل عملی وارد زندگی خودشون بکنن.
ان شاءالله