عید سعید غدیر

  

از میان همه‌ی برکه‌های عالم ، تنها برکه‌ی صحرای جحفه  ، این لیاقت را پیدا کرد که حساس‌ترین و درخشنده‌ترین صفحات تاریخ در کنارش رقم بخورد.

می‌دانید چرا؟! . . .

آری جویبار ملایم ، اما پر گسترش اسلام که از جبل‌النورِ غارِ حرا سرچشمه گرفته بود ، سرانجام به این غدیر منتهی گردید. از آن جا شروع شد و در این جا به حد کمال رسید. ماه تابنده‌ی اسلام که از کوه نور طلوع کرده بود ، در صحرای جحفه و در کنار همین غدیر ، بَدری تمام گشت و پیامبر عالی‌مقام اسلام (ص) پس از آن که علی (ع) را به مقام خلافت و جانشینی خود انتخاب نمود ، منشور کامل شدن دین را صادر کرد و از زبان خدای متعال ، چنین فرمود:

" ... الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی ..."

آری ! دین بدون نام علی (ع) ناقص بود و نبوت بدون ولایت ، ناتمام. بناست که دین ،‌ کامل و نبوت ، تمام گردد. سال دهم هجری بود و پیامبر (ص) از آخرین سفر حجش ، یعنی حجةالوداع باز می‌گشت. جبریل ، امین وحی ، بر پیامبر (ص) نازل شد و دستور خداوند را ابلاغ نمود.حدود 120 هزار نفر از مردم در خدمت رسول‌الله بودند و همگی به چشم خویش دیدند که محمد (ص) دست علی (ع) را بالا برد و گفت:

هرکـه من مولای اویم

این علی مولای اوست

خورشید چراغکی ز رخسار علیست / مه نقطه کــوچکی ز پرگار علیست  

هـــــرکس که فرستد به محمد صلوات / همسایه‌ی دیوار به دیوار علیست   

عید غدیر مبارک